Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ (ΚΟ) ξημεροβραδιάζεται για να βρει, να μεταφράσει και να παρουσιάσει ειδήσεις και άρθρα συμβατά με την θεματολογία του, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζεται μαζί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα παρατιθέμενα links. Σχόλια και παρεμβάσεις του ΚΟ είναι σε χρώμα ερυθρό. Αν ψάχνεις για mainstream ειδησεογραφία και άποψη, ήρθες στο λάθος μέρος.

got democracy?

got democracy?
"Μη με παραδώσης εις την επιθυμίαν των εχθρών μου· διότι ηγέρθησαν κατ' εμού μάρτυρες ψευδείς και πνέοντες αδικίαν.."

kolokotronis

kolokotronis

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Το αλφαβητάρι της ελευθερίας του λόγου



Ted Sallis (EGI Notes) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Όσοι με διαβάζουν καιρό γνωρίζουν ότι ενδιαφέρομαι πολύ για τα θέματα της ελευθερίας του λόγου, και αντιτίθεμαι σθεναρά στους «νόμους περί λόγου» «ρητορικής μίσους»), που υπάρχουν στην Ευρώπη, και κυρίως απεχθάνομαι την υποκρισία των αρχιερέων της ‘δημοκρατίας’ που μιλάνε με στόμφο για «ελευθερία», ενώ περιορίζουν τις πιο βασικές ελευθερίες προκειμένου να στηρίξουν το καθεστώς του ολοκληρωτικού πολυπολιτισμού και πολυφυλετισμού.

Διάβασα πρόσφατα ότι οι Εβραίοι πιέζουν για ακόμα περισσότερο περιορισμό του λόγου στην Ευρώπη, κάτι το οποίο είναι αξιοσημείωτο, δεδομένου ότι η ελευθερία του λόγου είναι ήδη εκτός νόμου, και δεν είμαι σίγουρος τι άλλο μπορεί να γίνει, εκτός αν θέλουν να κάνουν παράνομο το να αρνηθεί ένας Ευρωπαίος να σκύβει το κεφάλι όταν περνάει δίπλα του ένας Εβραίος. Εν πάση περιπτώσει, ας παραθέσω κάποια επιχειρήματα κατά του περιορισμού του λόγου.

1. Δεν μπορείς να ποινικοποιείς τις απόψεις των αντιφρονούντων και να το λες αυτό ‘ανοχή’. Δεν μπορείς να περιορίζεις το δικαίωμα στην έκφραση και να το λες αυτό ‘ελευθερία’. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις κλισέ δηλώσεις όπως «δεν μπορεί να υπάρξει καμία ανοχή για την μισαλλοδοξία», αλλά ποιος είναι αυτός που αποφασίζει τι είναι «μισαλλοδοξία»; Εκείνοι που βρίσκονται στην εξουσία μπορούν να εξαλείψουν πολύ εύκολα κάθε αντίθεση, με το να χαρακτηρίζουν κάθε αντίθετη άποψη ως «αδιαλλαξία» και «μίσος». Έτσι, νόμιμες εκφράσεις κοινωνικοπολιτικών απόψεων και πραγματικού ενδιαφέροντος τίθενται εκτός νόμου. Αυτό δεν είναι ‘δημοκρατικό’, δεν είναι ‘ανεκτικό’ και αυτό σίγουρα δεν είναι ‘ελευθερία’. Αυτό είναι ο δρόμος για τον ολοκληρωτισμό. Σε μια πλήρως λειτουργική δημοκρατία, δεν μπορείς  να χαράζεις μια γραμμή γύρω από θέματα που είναι από τα πιο κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει ένα έθνος (π.χ., η μελλοντική δημογραφική και πολιτιστική μετάλλαξη  αυτού του έθνους) και να δηλώνεις ότι ορισμένες απόψεις για αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα είναι «απαράδεκτες» και πέρα από κάθε συζήτηση. Δεν μπορείς να περιμένεις ο λαός να δεχτεί τη νομιμότητα των αποφάσεων σχετικά με αυτά τα ζητήματα, όταν τον έχεις αποκλείσει από τη συζήτηση. Οποιεσδήποτε αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς ανοιχτή συζήτηση και εξέταση του πλήρους φάσματος των απόψεων είναι απολύτως παράνομες, εάν μιλάμε για δημοκρατικό κράτος. Και αυτό πηγαίνει πέρα από την πολιτική. Δεν μπορεί κάποιος να μιλάει για πανεπιστημιακούς τίτλους και υποτροφίες, όταν στην πραγματικότητα είναι παράνομο να αμφισβητήσει τις λεπτομέρειες σχετικά με συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα. Αυτό είναι τρέλα, είναι μια στροφή προς τις σκοτεινές εποχές. Είναι μια απόλυτη και πλήρης ντροπή. Είναι το σύγχρονο αντίστοιχο της καύσης των μαγισσών και των αιρετικών στην πυρά.

2. Ένα επιχείρημα που χρησιμοποιείται συχνά, είναι ότι ο περιορισμός του λόγου υπήρχε ανέκαθεν και ότι «δεν μπορείς να φωνάζεις "φωτιά" σε ένα γεμάτο από κόσμο θέατρο». Συμφωνώ ότι είναι ηθικά απαράδεκτο να φωνάζεις κακόβουλα "φωτιά" όταν ξέρεις ότι μια τέτοια φωτιά δεν υπάρχει. Ωστόσο, είναι ακόμη πιο ηθικά απαράδεκτο να μην φωνάζεις "φωτιά", όταν υπάρχουν ενδείξεις ότι υπάρχει πραγματικά μια φωτιά, όταν βλέπεις τις φλόγες και μυρίζεις τον καπνό. Πιο απαράδεκτο από όλα θα ήταν αν υπήρχαν νόμοι που θα εμπόδιζαν τους ανθρώπους από το να προειδοποιούν τους άλλους σχετικά με την ύπαρξη των πυρκαγιών, νόμοι που προτιμούν να δουν τους αθώους να καίγονται αντί να τους προειδοποιούν. Δεδομένου ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι (είτε συμφωνείτε είτε όχι) οι άνθρωποι να βλέπουν την μετανάστευση, την πολυπολιτισμικότητα, την ‘ποικιλομορφία’, κλπ ως δεινές απειλές για τον ντόπιο πληθυσμό, κάτι σαν "φωτιά", είναι επομένως ηθικά απαράδεκτο να αποτρέπεις αυτούς τους ανθρώπους να θέλουν να στρέψουν την προσοχή των συμπολιτών τους σε αυτές τις απειλές.

3. Μας λένε επίσης, ότι μια ομιλία με συγκεκριμένες «κακές» ή «προσβλητικές» λέξεις, θα μπορούσε να υποκινήσει τη βία, και ανέκαθεν απαγορεύονταν. Έτσι, το κριτήριο για το ποιες είναι οι «κακές» λέξεις βρίσκεται στα χέρια της εξουσίας και εκείνη είναι ο «απόλυτος άρχοντας» να αποφασίσει ποιες απόψεις θέλει να καταστείλει. Εκτός από τον κίνδυνο που υπάρχει οι έχοντες την εξουσία να έχουν την εξουσία να θέσουν εκτός νόμου τον λόγο που απειλεί τη δική τους δύναμη και εξουσία, υπάρχουν και κάποια προβλήματα με το επιχείρημα των «κακών» λέξεων.

Καταρχάς, ποιος αποφασίζει για το ποιες είναι οι «κακές» ή «προσβλητικές» λέξεις; Άλλωστε, αυτό που ένα άτομο πιστεύει ότι είναι μια ήπια και ορθολογική δήλωση θα μπορούσε να θεωρηθεί από κάποιον άλλο ως εξωφρενική και δικαιολογία για βία. Στην Ευρώπη σήμερα, οι οπαδοί μιας συγκεκριμένης μη ευρωπαϊκής θρησκείας σκότωσαν γελοιογράφους επειδή είδαν την σάτιρα κατά τις πεποιθήσεις τους ως «προσβλητικές» λέξεις. Ωστόσο, οι περισσότεροι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είναι στην Αριστερά, δεν βρίσκουν τίποτα επιλήψιμο στην σάτιρα. Ποιος έχει δίκιο; Ποιος έχει λάθος; Γιατί; Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν κάθε δήλωση θα μπορούσε να θεωρηθεί απαράδεκτη και προσβλητική από κάποιον. Ως εκ τούτου, το επιχείρημα περί «προσβλητικών» λέξεων ενδεχομένως κρατά κάθε γνώμη, κάθε σχόλιο, κάθε πίστη όμηρο στις αντιρρήσεις που έχει ο καθένας.

Έπειτα, έχουμε την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ. Είναι μυστήριο πράγματι το πώς το σύστημα φαίνεται να βρίσκει μόνο στον χώρο της Δεξιάς τέτοιες «προσβλητικές» λέξεις και ποτέ στην Αριστερά. Πράγματι, όταν η Αριστερά χρησιμοποιεί τις πιο χυδαίες προσβολές και δεν σέβεται «ιερά και όσια», έχουμε "προστατευόμενη ελευθερία έκφρασης", αλλά όταν η Δεξιά αντιδράει υπερασπιζόμενη αυτά τα ιερά και όσια, τότε έχουμε «προσβλητικές λέξεις».

Τέλος, υπάρχει το πρόβλημα αυτο-αντίφασης. Πράγματι, υπάρχουν πολλοί που θα χαρακτηρίσουν την ίδια την ιδέα του περιορισμού του λόγου ως «προσβλητικές λέξεις». Ως εκ τούτου, η υποστήριξη του περιορισμού του λόγου θα πρέπει και η ίδια να.. . περιοριστεί;

4. Στη συνέχεια έχουμε ανόητα σλόγκαν όπως «ο ρατσισμός δεν είναι γνώμη, είναι έγκλημα». Πολύ καλά. Μπορούμε να το προχωρήσουμε. Η αντι-θρησκευτικότητα δεν είναι γνώμη, είναι έγκλημα. Η υποστήριξη στην άμβλωση δεν είναι γνώμη, είναι έγκλημα. Η κριτική στην Ευρώπη και τη Δύση δεν είναι γνώμη, είναι έγκλημα. Ο μαρξισμός δεν είναι γνώμη, είναι έγκλημα. Η μαζική μετανάστευση δεν είναι πολιτική, είναι ένα έγκλημα. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ένας τρόπος ζωής, είναι ένα έγκλημα. Ω Θεέ μου, το πράγμα μπλέχτηκε τώρα, έτσι δεν είναι;

5. Εάν μιλήσουμε για "ρατσισμό", (έτσι όπως το σύστημα εννοεί τον «ρατσισμό»), πρόκειται για την βασική ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι γραμμένη με κεφαλαία γράμματα. Είναι μια απόλυτα φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση στις φυλετικές διαφορές. Η ποινικοποίηση του «ρατσισμού» είναι η ποινικοποίηση της ανθρώπινης φύσης. Είναι σαν να σας διατάζει η κυβέρνησης ποιον θα πρέπει να έχετε φίλο, με ποιον πρέπει να παντρευτείτε. Αυτό είναι ο πιο απροκάλυπτος ολοκληρωτισμός. Ο ορισμός της τρέλας για ένα κράτος που ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί την "δημοκρατία". Αυτός είναι Οργουελικός έλεγχος της σκέψης.
6. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο όνομα του λαού έχουν νομιμότητα μόνο εφόσον ο λαός - όλοι που ανήκουν στον λαό - έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους σχετικά με το θέμα, να συζητήσουν ελεύθερα, και να έχουν τη δυνατότητα να διαμαρτυρηθούν για αυτό που αντιτίθενται. Αν οι θιασώτες της πολυπολιτισμικότητας θέλουν οι "φανατικοί" να αποδεχθούν την ετυμηγορία των εκλογών που επιβάλλουν πολυπολιτισμικότητα, τότε οι «φανατικοί» θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να αμφισβητήσουν ελεύθερα την επιλογή αυτή, να μπορούν οι απόψεις τους να ακουστούν. Τα άτομα που έχουν αποκλειστεί από τη διαδικασία αυτή δεν θα αποδεχθούν την νομιμότητα του αποτελέσματος της διαδικασίας. Με δεδομένη την αυξανόμενη υποστήριξη στην «ακροδεξιά» στην Ευρώπη, ο αριθμός των ατόμων που στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων, έτσι θα γίνεται όλο και πιο μεγάλο μέρος του πληθυσμού, καθιστώντας τη δημοκρατία αστήρικτη. Θα οδηγούσε σε γελοία σενάρια, όπως ένα πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα που είναι η τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη, ενώ η ηγεσία του μαραζώνει στη φυλακή επειδή εκφράζει τις ίδιες απόψεις που τους έχουν δώσει αυτή την εκλογική δύναμη. Έχουμε το παράξενο σενάριο σε όλη την Ευρώπη λαϊκά πολιτικά κόμματα να απαγορεύονται και τα mainstream δεξιά και αριστερά κόμματα να ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αποκλείσουν τους εθνικιστές από την εξουσία, οι οποίοι υποστηρίζονται από ένα αρκετά μεγάλο μέρος του πληθυσμού της κάθε χώρας.
Και είναι πέρα από την πολιτική. Γιατί η Αριστερά φοβάται τόσο να θέσει σε συζήτηση τις ιδέες της; Γιατί αυτοί φοβούνται μια ελεύθερη διακίνηση ιδεών; Αν είναι βέβαιοι ότι έχουν δίκιο, και η Δεξιά είναι λάθος, γιατί ζητούν να εξασφαλίσουν ότι η Δεξιά θα φιμωθεί και οι ‘ακροδεξιές’ ιδέες δεν θα δουν ποτέ το φως της ημέρας; Οι βασικές ιδέες και τα σλόγκαν της κοινωνίας, καθώς και τα προϊόντα της ακαδημαϊκής γνώσης, έχουν αξία και νομιμότητα μόνο στο βαθμό που συζητούνται ελεύθερα,  αντικρούονται ή υπερασπίζονται και βρίσκονται σε συνέπεια με τα γνωστά γεγονότα. Οι περιορισμοί στην ομιλία απομακρύνουν από την ιδέα της ελεύθερης σκέψης του δυτικού κόσμου και μας οδηγούν σε σκοτεινές εποχές ενός άκαμπτου δόγματος. Οι διανοούμενοι σήμερα χλευάζουν τα «κλειστά μυαλά του παρελθόντος» - τον Σωκράτη και το κώνειο, το μαρτύριο του Τζορντάνο Μπρούνο, (Ιταλός φιλόσοφος και αστρολόγος που καταδικάστηκε να καεί ως αιρετικός από την Ιερά Εξέταση για τις αντιλήψεις του), τον διωγμό του Γαλιλαίου και τις δίκες των μαγισσών του Σάλεμ, αλλά συμπεριφέρονται ακριβώς το ίδιο. Δεν είναι σε θέση να δουν ότι έχουν γίνει αυτό που το οποίο κοροϊδεύουν.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

ΗΠΑ: Οικογένεια αυτοκτόνησε επειδή φοβόταν την Αποκάλυψη



Οι γονείς μιας οικογένειας από την Γιούτα των ΗΠΑ που βρέθηκαν νεκροί σε ένα κλειδωμένο δωμάτιο στο σπίτι τους το περασμένο έτος, συχνά συζητούσαν θρησκευτικά θέματα σχετικά με την Αποκάλυψη και ενορχήστρωσαν την αυτοκτονία όλης της οικογένειας με ναρκωτικά, χρησιμοποιώντας μεθαδόνη και άλλα φάρμακα, ανακοίνωσε η αστυνομία την Τρίτη.

Τα σώματα του Benjamin και της Kristi Strack και των τριών παιδιών τους, ηλικίας 11 έως 14 ανακαλύφθηκαν από το μοναδικό ζωντανό παιδί των Stracks και τη γιαγιά του, στις 27 Σεπτεμβρίου στο Springville, περίπου 45 μίλια νότια από το Σολτ Λέικ Σίτι.

«Ήταν ένα αρκετά κοινό θέμα για τους γονείς να μιλούν για την Αποκάλυψη, τις έσχατες ημέρες, την τελική κρίση», είπε ο Greg Turnbow, ο επικεφαλής αξιωματικός για την υπόθεση.

«Ο επιζών γιος τους, όταν έδωσε συνέντευξη, δήλωσε ότι η μητέρα του είχε πει ότι αν τα πράγματα πήγαιναν αρκετά κακό θα προτιμούσε περισσότερο να ‘φύγει’ η ίδια και η οικογένειά της με κάποιο άνετο τρόπο, αντί για ένα οδυνηρό τρόπο».

Η πληροφορία κυκλοφόρησε σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη από ένα ιατροδικαστή για την υπόθεση, είπε ο Turnbow.

Οι θάνατοι των γονιών είχαν θεωρηθεί ως αυτοκτονίες. Τα παιδιά ηλικίας 11 και 12 είχαν θεωρηθεί ανθρωποκτονίες, και ο 14χρονος γιος είχε αφήσει ένα σημείωμα στο οποίο μιλούσε για την «πιθανή επικείμενη μοίρα», δήλωσε ο Turnbow.

Ο πατέρας είχε ηρωίνη στο σώμα του και οι άλλοι είχαν μεθαδόνη και άλλα αντιγριπικά φάρμακα, είπε ο Turnbow, επικαλούμενος τα ευρήματα του ιατροδικαστή. Δεν υπήρξε καμία ένδειξη πάλης.

ΚΟ: Η Γιούτα είναι μια περιοχή γνωστή για τον μεγάλο αριθμό Μορμόνων (58% έως 72%). Μια ταινία με παρόμοιο ιστορικό είναι η “The Rapture” («Η Αρπαγή») του 1991, με την Mimi Rogers, μια ταινία χαμηλού μπάτζετ και γενικώς άγνωστη. Η υπόθεση αφορά μια γυναίκα, την Sharon, που κάνει διπλή ζωή και έχει πέσει «χαμηλά», μέχρι που μπλέκει με μια αίρεση που τονίζει τον άμεσο ερχομό της Αρπαγής. Αλλάζει η ζωή της, κάνει οικογένεια, αλλά όταν ο σύζυγός της δολοφονείται, «χάνει την μπάλα», αρχίζει να αμφισβητεί τον Θεό και αποφασίζει να πάει στην έρημο με τα παιδιά της και να περιμένει εκεί την Αρπαγή. Επειδή η Αρπαγή όμως αργεί και τα παιδιά γκρινιάζουν τα σκοτώνει (!) με πιστόλι και αποφασίζει να αυτοκτονήσει, αλλά μετά αλλάζει γνώμη και παραδίδεται στην αστυνομία. Τελικά, ενώ βρίσκεται στο κελί της αστυνομίας ακούγεται η σάλπιγγα που δηλώνει την έναρξη της Αρπαγής. Τον καιρό της ταινίας η Rogers, (της οποίας το πραγματικό όνομα είναι Miriam Spickler από πατέρα Εβραίο), είχε ασπαστεί την Σαϊεντολογία. 


ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

ΒΡΕΤΑΝΙΑ: Μικροτσίπ για να μην χάνονται τα παιδιά

Δύο μπαμπάδες που δημιούργησαν μια εφαρμογή (app) που θα επιτρέπει στους γονείς να εκπέμπουν μια ειδοποίηση αν το παιδί τους έχει χαθεί, λένε ότι εξετάζουν τη δημιουργία μικροτσίπ για τα παιδιά.

Εξετάζουν το ενδεχόμενο τόσο για μικροτσίπ που θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε είδη ένδυσης όσο και για μικροτσίπ που θα μπορούσε με ένεση να μπει κάτω από το δέρμα ενός παιδιού, και το οποίο θα εκπέμπει μια ειδοποίηση όταν οι γονείς θα θέλουν να το εντοπίσουν.

Πάνω από 16.000 άνθρωποι έχουν ανταποκριθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφότου ο Stephen Fern, που είναι ο υπεύθυνος της εταιρείαςLost Kidz(Χαμένα Παιδιά) με τον αδελφό Darren, ζήτησαν τη γνώμη του κοινού σχετικά με το θέμα.

Παρά το ότι αναγνωρίζεται ότι ένα εμφύτευμα θα είναι «επεμβατικό», δήλωσε ο Stephen, «πάνω από το 95%» των ανθρώπων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απάντησαν θετικά στην ιδέα.

Το παρακάτω ηχητικό είναι από την Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2015.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: «Είμαι Εβραίος και δεν βλέπω ναζί στην PEGIDA, παρά μόνο πατριώτες. Οι ναζί είναι oι αριστεροί!» (video)

Επειδή η ιδεολογική τρομοκρατία της αριστεράς έχει αποφασίσει ότι όποιος αντιστέκεται στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση και στην ισλαμοποίηση της χώρας του είναι «ναζί»….   

Από "αντιδιαδήλωση" Τούρκων κατά της PEGIDA στην Κολωνία. Έχω την εντύπωση ότι πίσω είναι και η ελληνική σημαία...
Στην εκδήλωση της PEGIDA στην Φρανκφούρτη, που είχε απέναντί της μια ακόμη «αντιφασιστική» αντι-συγκέντρωση, μίλησε και ο εβραϊκής καταγωγής Rotem Avituv, ψυχολόγος. Πήρε το μεγάφωνο και είπε: «Είμαι από το Ισραήλ. Η Γερμανία είναι δική σας. Δεν υπάρχουν ναζί στην Pegida, υπάρχουν πατριώτες που αγωνίζονται για τη Γερμανία. Είμαι ένας Εβραίος, η οικογένειά μου έζησε 700 χρόνια στη Γερμανία και μπορώ να σας πω, εγώ δεν βλέπω κανέναν ναζί. Οι Ναζί είναι οι αριστεροί! Εδώ βλέπω μόνο πατριώτες που αγαπούν αυτή τη χώρα και θέλουν να την προστατέψουν από το Ισλάμ που θέλει να καταλάβει τη Γερμανία, τις παραδόσεις σας, την πίστη σας ... αλλά εμείς δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί. Είμαστε Γερμανοί, είμαστε περήφανοι για την κληρονομιά μας, έχουμε μια όμορφη χώρα».. στο τέλος φωνάζει: «Antifa, f..k you!»...



ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Τιμώρησαν καθολικό ιερέα γιατί μίλησε δημόσια κατά της ισλαμοποίησης!



Ένας καθολικός ιερέας, ο οποίος μίλησε σε συγκέντρωση της PEGIDA, πρόκειται να «τιμωρηθεί» από τον επίσκοπό του Felix Genn και να χάσει την εξουσία του ως ιερέας. Ο πατέρας Παύλος Spätling είπε στην εκδήλωση της PEGIDA ότι το Ισλάμ έχει εξαπολύσει έναν πόλεμο 1.400 χρόνων στην Ευρώπη. Ανέφερε ότι τα τουρκικά στρατεύματα μια φορά έκαναν όλη τη διαδρομή μέχρι την Βιέννη.
 
Η Μητρόπολη του Münster είναι στη βορειοδυτική Γερμανία και καλύπτει τη μητροπολιτική περιοχή της Κολωνίας. Έχει περίπου 1.260 ιερείς. Σχεδόν το ήμισυ της Επισκοπής είναι Καθολικοί, αλλά ο εκκλησιασμός βρίσκεται σε τεράστια πτώση. Οι Επισκοπή έχει χάσει μέσα σε ένα χρόνο περίπου το 10% εκείνων που παρακολουθούν την κυριακάτικη λειτουργία.

Ο επίσκοπος Felix Glenn είναι γνωστός αριστερός. Όταν πραγματοποιήθηκε η πορεία της PEGIDA, έσβησε τα φώτα του καθεδρικού ναού της Κολωνίας για να διαμαρτυρηθεί για την PEGIDA. Ο Glenn κατήγγειλε τον ιερέα Spätling για "προώθηση δεξιών και ξενοφοβικών ιδεολογιών". Ο Glenn απαγόρευσε στον πατέρα Spätling να κηρύττει μέσα ή έξω από κάθε καθολική εκκλησία.

Οι φίλοι του πατέρα Spätling λένε ότι πρόκειται για έναν ιερέα ο οποίος θα μπορούσε να κάνει τους Γερμανούς να ξαναέρθουν στην Κυριακάτικη λειτουργία και θεωρούν αυτή την «τιμωρία» σαν ένα άλλο καρφί που καρφώνεται στο φέρετρο της καθολικής Εκκλησίας από τους δικούς της ανθρώπους.

ΚΟ: Άλλοι ιερείς διαφόρων δογμάτων κατεβαίνουν σε «αντιφασιστικές» και «αντιρατσιστικές» πορείες μαζί με αριστερές φιλο-μεταναστευτικές ομάδες, (βλ. φώτο κάτω) δεχόμενοι φυσικά, τους ύμνους του καθεστώτος και των ΜΜΕ. Στην φωτογραφία από μια τέτοια «αντιφασιστική» εκδήλωση στο Μόναχο, στις 22.12.2014. Από αριστερά ο ορθόδοξος Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης, η ευαγγελική πάστορας Μπάρμπαρα Κιτελλμπέργκερ, η Δήμαρχος Μονάχου Χριστίνα Στρομπλ (του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος) και ο ιμάμης Βενιαμίν Ίντριτς. Στα χέρια τους το πλακάτ λέει «Το Μόναχο είναι πολύχρωμο». Ο πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Μαλαμούσης που αναφέρεται ως «ο κληρικός που σέβεται η Μέρκελ», έχει τιμηθεί το 2012 από την γερμανο-τουρκική Εταιρεία «Εθνο-Ιατρικό Κέντρο» με το βραβείο «Πρότυπο Ενσωματωμένης Κοινωνίας».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

ΓΕΡΜΑΝΙΑ: Υποχρέωσαν μαθητές να παραβρεθούν σε εκδήλωση υπέρ της «ανοχής»



Την περασμένη εβδομάδα ακούσαμε πως το καθεστώς της Μέρκελ οργάνωσε αντι-διαδηλώσεις κατά του γερμανικού λαού που διαμαρτύρεται έντονα για την ισλαμοποίηση της χώρας και χρηματοδότησε ομάδες αντίθετες με το κίνημα Pegida. Τώρα έρχεται η γερμανική ειδησεογραφική ιστοσελίδα Lübecker Nachrichten να αναφέρει ότι περίπου 1.000 μαθητές από 5 σχολεία στο Lübeck της Βόρειας Γερμανίας αναγκάστηκαν να παρακολουθήσουν μια εκδήλωση που υποστήριζε την «ελευθερία», την «ανοχή» και την «διαφορετικότητα».

Η σελίδα της εφημερίδας στο Facebook έχει πλημμυρίσει από καταγγελίες, με έναν μαθητή να αναφέρει «Αυτή ήταν μια υποχρεωτική εκδήλωση για εμάς τους μαθητές. Έπρεπε να πάω εκεί και η παρουσία μου εκεί θα επαληθευόταν (από τους καθηγητές)». Ένας άλλος γράφει, «Νομίζω ότι αν δεν ήταν υποχρεωτική, μόνο οι μισοί από τον κόσμο θα βρίσκονταν εκεί».

Όπως ήταν αναμενόμενο οι διευθυντές των σχολείων απέρριψαν τις κατηγορίες, αλλά αργότερα ένας από αυτούς το παραδέχθηκε με έμφαση ότι όντως αυτό συνέβη, αλλά ισχυρίστηκε ότι, επειδή η διαδήλωση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ώρας που έπρεπε τα παιδιά να είναι στο σχολείο, (οι καθηγητές) είχαν κάθε δικαίωμα να υπαγορεύσουν στους μαθητές ότι θα έπρεπε να είναι αυτοί που θα διαμαρτύρονταν.

Το θετικό από όλη αυτή την ιστορία, είναι ότι ένα μεγάλο μέρος Γερμανών μαθητών δεν ήταν πρόθυμο να βγει στους δρόμους για να προωθήσει την «ανεκτικότητα» και απέρριψε την ιδέα του να του επιβάλλουν οι άλλοι για το τι "πρέπει" να διαμαρτυρηθεί.

Η εκδήλωση δείχνει ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση χρηματοδοτεί τις διαδηλώσεις εκείνες που θέλει, προκειμένου να δώσει μια ψευδή εντύπωση ότι ο λαός της Γερμανίας στηρίζει τις πολιτικές της.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Ο θάνατος του Σαουδάραβα βασιλιά και η υποκρισία των ηγετών της Δύσης που κόπτονται για την «ελευθερία του λόγου» και τα «ανθρώπινα δικαιώματα»



Η υποκρισία των δυτικών «δημοκρατικών» ηγετών που νοιάζονται για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «ελευθερία του λόγου», σε όλο της το μεγαλείο για μια άλλη φορά. Ακόμα και συστημικά και «προοδευτικά» μέσα το παραδέχονται. Την ίδια ώρα μια πρόσφατη έκθεση έδειξε ότι η Σαουδική Αραβία είναι στο ίδιο επίπεδο με την ISIS όσον αφορά τα «ανθρώπινα δικαιώματα».

Η πορεία κατά της «τρομοκρατίας» στο Παρίσι προς τιμήν των θυμάτων των επιθέσεων του ‘Charlie Hebdo’ δεν θεωρήθηκε άξια συμμετοχής από τον Μπαράκ Ομπάμα ή τον Τζο Μπάιντεν. Αντίθετα με τον εκλιπόντα βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας ο Λευκός Οίκος έκανε τα πάντα ώστε αυτοί οι δύο να δείξουν όσο περισσότερο σεβασμό μπορούσαν στο νέο Σαουδάραβα βασιλιά.

Για την διαφορά μεταξύ των αποφάσεων για το Ριάντ και το Παρίσι, ο Λευκός Οίκος εξήγησε ότι γνώριζε εκ των προτέρων για την κλήση για συλλυπητήρια για τον βασιλιά Αμπντάλα από τους παγκόσμιους ηγέτες, ενώ αντίθετα, αιφνιδιάστηκε όταν 44 αρχηγοί κρατών εμφανίστηκαν να κρατάνε στα χέρια τους πλακάτ με το “Je Suis Charlie” μόλις μετά από δύο ημέρες και τόσο εξεπλάγη για το γεγονός ώστε  αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη.

Μπορεί να φαίνεται απρεπές σε μερικούς που ο Ομπάμα σπεύδει να υποβάλει τα σέβη του σε μια φεουδαρχική μοναρχία ενώ απέτυχε να τιμήσει τα αθώα θύματα της τρομοκρατίας. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο που διακυβεύεται σε αυτή την επίσκεψη πέρα από τις εμφανίσεις.

Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι είναι πρόθυμοι να δημιουργήσουν μια σχέση συνεργασίας με τον νέο Βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, το συντομότερο δυνατόν, εν μέσω ταραχών που απειλούν και τις δύο χώρες: το Ισλαμικό Κράτος της Συρίας στην Ανατολή (ISIL) έχει αποκεφαλίσει Αμερικάνους και ελέγχει μεγάλα τμήματα εδαφών στη γειτονική Συρία. Η Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο έχει ορθωθεί ξανά σε μια άλλη γειτονική προς την Σαουδική Αραβία χώρα, την Υεμένη, καθώς αντίπαλες παραστρατιωτικές ομάδες έχουν καταλάβει την πρωτεύουσα της χώρας και καθαίρεσε τον φιλο-αμερικάνο πρόεδρο. Και με τη κυβέρνησή του να συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις για τα πυρηνικά με το Ιράν, ο Ομπάμα πρέπει να καθησυχάσει τους ανήσυχους Σαουδάραβες ηγέτες για την επαναπροσέγγιση των Ηνωμένων Πολιτειών με τους γεωπολιτικούς και θρησκευτικούς αντιπάλους τους.

Η ευλαβική αντίδραση των ηγετών της Δύσης στην είδηση του θανάτου του βασιλιά Αμπντάλα και η αναμενόμενη πομπή των κορυφαίων αξιωματούχων να δώσουν τα συλλυπητήριά τους στο Ριάντ χρησιμεύει ως μια υπενθύμιση ότι η Σαουδική Αραβία, με τον άφθονο πλούτο και τη γεωπολιτική επιρροή, είναι μια αέναη εξαίρεση το ενδιαφέρον της Δύσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Το ξέσπασμα των ύμνων για τον βασιλιά επικεντρώθηκε στην ιδιότητά του ως σχετικά «φιλελεύθερου» στα πλαίσια βέβαια της Σαουδικής Αραβίας, ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Όμως, η πρόσφατη δημόσια μαστίγωση ενός φιλελεύθερου blogger και το βίντεο του αποκεφαλισμού μιας γυναίκας με ένα σπαθί έχουν προσφέρει στιγμιότυπα ενός από τα σκληρότερα καθεστώτα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο.

«Η βασιλεία του βασιλιά Αμπντάλα επέφερε οριακά προνόμια για τις γυναίκες, αλλά απέτυχε να εξασφαλίσει τα θεμελιώδη δικαιώματα στους Σαουδάραβες πολίτες στην ελεύθερη έκφραση, του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι», δηλώνει η Human Rights Watch. Η ομάδα δήλωσε ότι από το 2011, το καθεστώς έχει γίνει ακόμη πιο σκληρό, όπως έχει επιχειρήσει να καταπνίξει την διαδικτυακή κριτική «μέσω εκφοβισμών, συλλήψεων, διώξεων, καθώς και μεγάλων ποινών φυλάκισης».

Ο Raif Badawi, ο blogger, καταδικάστηκε σε 1.000 χτυπήματα με μαστίγιο, με 50 κάθε μαστιγώσεις φορά μέσα σε έναν χρόνο, μόνο επειδή διαχειριζόταν μια φιλελεύθερη ιστοσελίδα αφιερωμένη στην ελευθερία του λόγου. Το βίντεο της εκτέλεσης, που διέρρευσε την περασμένη εβδομάδα από ακτιβιστές, ήταν ένα παράδειγμα μιας διαδεδομένης πρακτικής. Πάνω από 80 άνθρωποι εκτελέστηκαν το 2014, ως επί το πλείστον με αποκεφαλισμό, μια πρακτική που έχει προκαλέσει παγκόσμια αποστροφή όταν χρησιμοποιείται από τους τζιχαντιστές του ISIS.

Κανένα από αυτά τα θέματα δεν κατέστη δυνατόν να μετριάσει την δυτική ερωτοτροπία με το Ριάντ ή την άμεση ανταπόκριση στο θάνατο του βασιλιά. Ο σημαίες τέθηκαν μεσίστιες στα δημόσια κτίρια σε όλο το Λονδίνο την Παρασκευή, σε μια κίνηση που το υπουργείο πολιτισμού του Ηνωμένου Βασιλείου, δήλωσε ότι ήταν σύμφωνη με το πρωτόκολλο, μετά το θάνατο ενός ξένου μονάρχη. Και η βρετανική βασιλική οικογένεια θα αποστείλει τον Πρίγκιπα Κάρολο να αποτίσει φόρο τιμής στον εκλιπόντα ηγέτη.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Μαύρος βετεράνος του Βιετνάμ: «Ένα μέλος της Κου Κλουξ Κλαν μου έσωσε τη ζωή»



Οι σφαίρες διαπέρασαν τα χέρια του Τζον Μπράουν, το στήθος και το αριστερό του γόνατο, ενώ ήταν πεσμένος μπρούμυτα στο Βιετνάμ το 1967.

Με τη χάρη του Θεού, δεν χτυπήθηκε στο κεφάλι. Αλλά αιμορραγούσε βαριά, τα δάχτυλά του και το μισό του ενός χεριού διαλύθηκαν. Ξαφνικά, ένα άλλο μέλος της ομάδας του, όρμησε πάνω του. Ο Brown είναι μαύρος. Το μέλος της ομάδας του ανήκε στην Κου Κλουξ Κλαν και κουβαλούσε την κάρτα μέλους πάνω του. Ανεξάρτητα από αυτό, ο Brown είπε, ότι ο άνθρωπος αυτός τον έσυρε μακριά ενώ οι σφαίρες από το πολυβόλο σφυροκοπούσαν γύρω τους.

Από το τακτοποιημένο σαλόνι του στο σπίτι του στο Lakewood, ο Μπράουν, σήμερα 68 ετών, θυμάται τη ζωή του. Ο ίδιος είπε ότι δεν θα ήταν ζωντανός αν ο άνθρωπος αυτός δεν τον είχε σώσει. Ο Μπράουν δεν μπορεί να θυμηθεί παρά μόνο το μικρό του όνομα: Rayford.

Ο Μπράουν γεννήθηκε στο Littleton, στη Βόρεια Καρολίνα, ο μικρότερος από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας ενός αγρολήπτη.

Το 1950, οι γονείς του μετακόμισαν στο Lakewood, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Η μητέρα του έλεγε ιστορίες από τα χρόνια όταν ήταν στη Βόρεια Καρολίνα με τους Klansmen να καίνε σταυρούς μέσα στη νύχτα, αλλά το Lakewood ήταν μια ‘ποικιλόμορφη’ κοινότητα.

Κάποιο καλοί δάσκαλοι τον παρακίνησαν. Αυτός και η δίδυμη αδελφή του ήταν οι πρώτοι στην οικογένεια που πήγαν στο κολέγιο. Τότε κλήθηκε από το στρατό. Ήταν 15 Ιουνίου του 1967.

Η πρώτη φορά που συνάντησε ρατσιστική συμπεριφορά ήταν στην πρώτη άδειά του από την εκπαίδευση στο στρατόπεδο Φορτ Τζάκσον στην Κολούμπια της Νότιας Καρολίνας. Πήγε σε ένα εστιατόριο με τρείς λευκούς φίλους, έναν ισπανόφωνο και έναν Ινδιάνο. Οι λευκοί σερβιρίστηκαν, οι άλλοι όχι. Ο Μπράουν παραπονέθηκε, και η σερβιτόρα του είπε ότι δεν εξυπηρετούν την ράτσα του. Το αφεντικό της ήρθε και άρχισε να χρησιμοποιεί ρατσιστικές φράσεις.

Ο Μπράουν, ένας 6-πόδια ύψος και 5, 245 λίβρες βάρος, πρώην παίκτης αμερικάνικου φούτμπολ, έκανε σινιάλο στους φίλους του, έριξε το τραπέζι και χτύπησε το αφεντικό στο πρόσωπο. Μετά όλοι έτρεξαν σε μια στάση λεωφορείου.

Δεν βγήκε έξω από το στρατόπεδο πάλι.

Επτά μήνες αργότερα ήταν στο Βιετνάμ, οδηγώντας μια ομάδα για μια μεγάλου βεληνεκούς αναγνώριση.

Δεν έμεναν στο στρατόπεδο, αλλά ζούσαν ανάμεσα στους αμάχους. Αυτός και η ομάδα του έβλεπαν μάχες σχεδόν κάθε μέρα. Αρχικά, ο Rayford δεν υπάκουγε στα διαταγές του Μπράουν. Ο Μπράουν τον χαστούκισε κυριολεκτικά με την κάρτα μέλους της NAACP (οργάνωσης μαύρων). Η κάρτα της KKK του Rayford σήμαινε για τον Μπράουν ότι σήμαινε η κάρτα της NAACP του Μπράουν για τον Rayford.

Ο Μπράουν τραυματίστηκε δύο φορές πριν από την μάχη που θα τον έστελνε στο σπίτι. Μετά που ο Rayford τον έσωσε, ο Μπράουν βρέθηκε σε ένα νοσοκομείο του στρατού. Ξύπνησε ημέρες αργότερα, μαστουρωμένος από την μορφίνη. Δεν γνώριζε ακόμα την κατάσταση των χεριών του. Είδε τους αντίχειρές του να βγαίνουν από τους επιδέσμους, αλλά ο ίδιος δεν μπορούσε να αισθανθεί τίποτα και κανείς δεν του το έλεγε.

Μετά από περίπου 18 εγχειρήσεις στην Ιαπωνία, επέστρεψε πίσω στις ΗΠΑ, τοποθετημένος στην ουρά ενός αεροπλάνου με φέρετρα που ήταν στοιβαγμένα μέχρι την οροφή, πίσω του.

Ποτέ δεν ξαναμίλησε με τον άνθρωπο που του έσωσε τη ζωή. Περίπου δύο εβδομάδες μετά αφότου ο Μπράουν πληγώθηκε, η διμοιρία του ξεκληρίστηκε σε μία ενέδρα. Μόνο ένα άλλο άτομο επέζησε, και αυτό δεν ήταν ο Rayford.

Κέρδισε τρία μετάλλια Πορφυρής Καρδιάς. Αποσύρθηκε ως λοχίας το 1969 με ειδικό προεδρικό διάταγμα, που σημαίνει ότι πήρε επιδόματα ως εάν είχε υπηρετήσει για 20 χρόνια. Εργάστηκε για το πρόγραμμα βετεράνων με ειδικές ανάγκες του New Jersey για 25 χρόνια, βοηθώντας τους βετεράνους να κερδίσουν επιδόματα και θέσεις εργασίας.

Καθισμένος στο σπίτι του κοντά σε μια σειρά από στρατιωτικές τιμές και ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που αναβοσβήνει, ο Μπράουν ρίχνει ένα δάκρυ καθώς σκέφτεται την πρώτη φορά που είδε τη ζημιά στα χέρια του. Σήμερα, αυτός είναι 100 τοις εκατό άτομο με ειδικές ανάγκες, τα χέρια του είναι σε μεγάλο βαθμό σημαδεμένα, αγωνίζεται να βάλει ένα κουμπί του πουκάμισού του ή να ανεβεί τις σκάλες. Πάσχει από PTSD (μετατραυματική διαταραχή άγχους) και ακόμα μερικές φορές κοιμάται στο πάτωμα, γιατί δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα κρεβάτι.

Ο ίδιος είπε ότι δεν θα ήταν ζωντανός αν δεν του έσωζε την ζωή το μέλος της ΚΚΚ.

«Έμαθα ότι δύο άνθρωποι, δεν έχει σημασία ποιες είναι οι διαφορές τους ή η φυλή τους, μπορούν να έρθουν κοντά κάποια στιγμή».

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / πηγή

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2015

ΙΤΑΛΙΑ: Μετανάστες καταστρέφουν άγαλμα της Παναγίας και ουρούν πάνω του. Καθολική εκκλησία: «Μεμονωμένο περιστατικό, μην τροφοδοτήσουμε την καχυποψία»



Παρασκευή 9 Ιανουαρίου. Ένας άντρας γονατίζει να προσευχηθεί μπροστά στο άγαλμα της Παναγίας, με τη φωτογραφία ενός αγαπημένου του προσώπου στο χέρι, στο μικρό καθολικό εκκλησάκι του Αποστόλου Βαρνάβα στην Περούτζια της Ιταλίας. Ξαφνικά, δέχεται επίθεση από πέντε "μετανάστες".

Το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να σχίσουν τη φωτογραφία που έχει στα χέρια του.

Στη συνέχεια εξαπολύουν το μίσος τους εναντίον του αγάλματος της Παναγίας. Σπάνε το άγαλμα σε κομμάτια και στη συνέχεια ουρούν πάνω του.

Ο Don Scarda, ο εφημέριος του Αγίου Βαρνάβα, ανέφερε ότι το περιστατικό έγινε από πέντε "ξένους". Μέχρι η αστυνομία να φτάσει στο παρεκκλήσι, οι άγνωστοι δράστες είχαν ήδη φύγει.

Το περιστατικό έχει προκαλέσει σάλο μεταξύ των ντόπιων. Μερικοί τα έχουν βάλει με τον Πάπα Φραγκίσκο ο οποίος κατηγορείται πάντα μιλάει κατευναστικά για τους μετανάστες - ως επί το πλείστον μουσουλμάνους, που συνεχώς καταφθάνουν στην χώρα. Νωρίτερα είχε πει ότι «οι μετανάστες, μέσα από τη δική τους ανθρωπότητα, τις πολιτιστικές τους αξίες, επεκτείνουν την αίσθηση της ανθρώπινης αδελφοσύνης».

Παρά το γεγονός ότι η Μητρόπολη καταδίκασε την πράξη ιεροσυλίας κατά του αγάλματος της Madonna, ακολούθησε η δήλωση του Πάπα με την απαλλαγή του Ισλάμ από κάθε ευθύνη για ό, τι συνέβη. Σύμφωνα με τα λόγια του σεβασμιότατου Paolo Giulietti, του βοηθού επισκόπου της Città della Pieve, κοντά στην Περούτζια:

«Για το Ισλάμ, το πρόσωπο της Μαρίας είναι πολύ σημαντικό: αυτή είναι η μητέρα του Προφήτη Ιησού που συνέλαβε στην παρθενία, και η Παναγία είναι η πιο άγια γυναίκα. Οι μουσουλμάνοι προσεύχονται στα ιερά της Μαρίας στη Μέση Ανατολή. Δεν μπορούμε να δούμε σε αυτή την πράξη βανδαλισμού, η οποία όπως είπα είναι λάθος από κάθε άποψη, ως ένα επεισόδιο θρησκευτικού μίσους. Είναι σημαντικό να μην τροφοδοτηθεί η αμοιβαία καχυποψία, ειδικά αυτή τη στιγμή».


Εν τω μεταξύ, ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε από τους Καθολικούς και τους Δυτικούς σε γενικές γραμμές, να απέχουν από το να προσβάλλουν τις θρησκείες των άλλων και συγκεκριμένα το Ισλάμ: «Είναι φυσιολογικό, είναι φυσιολογικό [η βία]. Κανείς δεν μπορεί να προκαλέσει, κανείς δεν μπορεί να προσβάλει την πίστη των άλλων ανθρώπων, δεν μπορεί κανείς να κάνει πλάκα με την πίστη».

Έκανε τις δηλώσεις αυτές στις 16 Ιανουαρίου, προφανώς σε σχέση με τη σφαγή στο περιοδικό ‘Charlie Hebdo’, από ένοπλους μουσουλμάνους.

Αναρωτιέται κανείς αν ο Πάπας θα ονόμαζε "φυσιολογικό" αν τα μέλη του δικού του ποιμνίου δολοφονούσαν εκείνους που ούρησαν στο άγαλμα της Παναγίας;

Με χρήματα των ντόπιων κατοίκων, το άγαλμα αποκαταστάθηκε και τοποθετήθηκε στην αρχική του θέση. Εκατοντάδες καθολικοί συμμετείχαν εκείνη την ημέρα στην προσευχή.

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή (κι εδώ)