Ο Bill Clinton, 42ος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών (1993-2000) υπήρξε υπότροφος Rhodes.
Οι υποτροφίες Rhodes αποβλέπουν στην εκπαίδευση προικισμένων νεαρών στην Αγγλία και Αμερική που προορίζονται να γίνουν οι αυριανοί ηγέτες της επερχόμενης Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Έχουν επίσης, χαρακτηρισθεί από τον ερευνητή, Fritz Springmeier, ειδικό σε θέματα σχετικά με τη Νέα Παγκόσμια Τάξη και τον αποκρυφισμό, ως προεισαγωγική μύηση του Τάγματος των Illuminati.
Ο Clinton φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Georgetown, μια Ιησουίτικη Σχολή, όπου ο κυριότερος καθηγητής του ήταν ο Carol Quigley, ένας από τους κυριότερους θεωρητικούς υπέρμαχους της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Αργότερα έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Yale, έδρα, παγκόσμια βάση και εκπαιδευτικό κέντρο της μυστικής μασονικής οργάνωσης «Κρανίο και Οστά» (‘Skull and Bones’).
Το καλοκαίρι του 1992 βρέθηκε στην μυστική συνδιάσκεψη της Λέσχης Bilderberg στην Γερμανία. Εξετάστηκε και πέρασε με άριστα. Στις 20 Ιανουαρίου 1993 ορκίστηκε στην Βίβλο (!) ως πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Clinton είναι επίσης μέλος του CFR (Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων) και της Τριμελούς Επιτροπής (Trilateral Commission). Μυήθηκε επίσης στην Μασονία, μέσω του DEMolay, μίας μασονικού τύπου οργάνωσης για νεαρά αγόρια, χρηματοδοτούμενη από τους Ελευθεροτέκτονες (Βλέπε και ΕΔΩ).
Από θρησκευτική άποψη, επισήμως είναι Βαπτιστής και η σύζυγός του Χίλαρυ Ρόντχαμ Κλίντον είναι Μεθοδίστρια.
Είναι γνωστό ότι η Χίλαρυ Κλίντον, επικοινωνούσε με το ‘πνεύμα’ της νεκρής Ελεονόρας Ρούζβελτ (σύζυγο του Προέδρου των ΗΠΑ, Φραγκλίνου Ρούσβελτ). Αυτό αναφέρθηκε στο ραδιοφωνικό πρόγραμμα Rush Limbaugh μέσω 600 ραδιοσταθμών από άκρου εις άκρον των ΗΠΑ, τον Ιούνιο του 1993. Η επικοινωνία με πνεύματα νεκρών όμως λέγεται νεκρομαντεία - μια αποκρυφιστική τεχνική - και απαγορεύεται ρητώς από την Αγία Γραφή και την Εκκλησία. Συνιστά επικοινωνία με δαίμονες που μεταμφιέζονται σε πνεύματα εξεχουσών νεκρών προσωπικοτήτων.
Η επόμενη αποκάλυψη για το προεδρικό ζεύγος Κλίντον/Ρόντχαμ προέρχεται από τον Βρετανικό Τύπο και συγκεκριμένα την εφημερίδα “The Sunday Telegraph”, της 20ης Ιουνίου 1993. Με τίτλο: “Ο Λευκός Οίκος Κατελήφθει Από Πυρετό Λατρείας” και με υπότιτλο: “Ο γκουρού του Μπιλ και της Χίλαρυ, που φορά Εβραϊκό φέσι, έχει αναμείξει τις διδασκαλίες του Μωϋσή με τον Μαρξ”. Αυτό το μακροσκελές άρθρο πλαισιώνεται από την ανταπόκριση του από την Ουάσινγκτον. Αρχίζει ως εξής:
«Ολόκληρη η ιστορία αρχίζει να αποκαλύπτεται. Το προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ είναι οπαδοί μιας εκκεντρικής Ιουδαικής αίρεσης, που ανακατεύει την Παλαιά Διαθήκη με μια δόση Καββαλιστικού μυστικισμού και μια γερή δόση Μαρξισμού των Αμερικανικών Πανεπιστημίων της δεκαετίας του 1960».
Η σημασία του άρθρου αυτού, ιδιαίτερα σε σχέση με το παρελθόν του τέως προεδρικού ζεύγους, πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά. Ακολουθούν μεγάλα αποσπάσματα από το αποκαλυπτικό αυτό κείμενο.
Ακολουθούν μερικές από τις πιο χτυπητές θέσεις που υποστηρίζει ο κ. Έβανς - Πρίτσαρντ:
«Καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν η Χίλαρυ Κλίντον παρεκκλίνοντας από το χειρόγραφο κείμενο της, όταν μιλούσε για την Υγειονομική Περίθαλψη τον περασμένο Απρίλιο, άρχισε να κάνει εκκλήσεις για μια ‘νέα πολιτική νοηματοδότηση’, για μια ‘νέα πνευματική αναγέννηση και θεραπεία’ της “κοιμωμένης νόσου της ψυχής” που βασανίζει την Αμερική. Αλλά τώρα μαθαίνουμε ότι, και εκείνη και ο σύζυγός της αντλούσαν τις φιλοσοφικές τους εμπνεύσεις κατά την τελευταία πενταετία από το ‘Tikkun’, ένα θολής ταυτότητας αριστερό Εβραϊκό περιοδικό.
Οι Τικκουνίστες - υπάρχουν κάπου 40.000 συνδρομητές του περιοδικού - συναντιόνται κατά πυρήνες σε ολόκληρη την έκταση των ΗΠΑ. Μια φορά το μήνα συγκεντρώνονται για ένα ‘Τικκούντ Σαλλόν’, κατά τη διάρκεια του οποίου τρώνε από κοινού ένα αυτοσχέδιο γεύμα λαχανικών και έπειτα συζητούν κάποιο βαθύ πολιτικό θέμα. Μπορούν να πιούν, αλλά δεν καπνίζουν».
Τώρα μπορεί να εξηγηθεί η προέλευση του όρου ‘Νέα Διαθήκη’ (‘New Covenant’) που χρησιμοποίησε ο Μπιλ Κλίντον, αναστατώνοντας πολλούς θρησκευτικούς ηγέτες με την οριακή βλασφημία του. Ο κ. Έβανς-Πίτσαρντ γράφει:
«Ο εκδότης του περιοδικού ‘Tikkun’, Michael Lerner, ούτε κατ’ ελάχιστον έχει το προφίλ να παίξει το ρόλο του αρχιγκουρού μέσα στον Λευκό Οίκο του Κλίντον. Είναι ένας πενηντάρης χοντρός και λέτσος, που ξεχειλίζει από νευρική Εβραϊκή γοητεία, φορά ένα Εβραϊκό φεσάκι με χάντρες και περπατά με βαρύ, αδέξιο βήμα.
Ως κεραυνός εν αιθρία έπεσε το γράμμα του Κλίντον προς αυτόν το 1988, όπου έγραφε: “Με βοήθησες να ξεκαθαρίσω τις δικές μου προσωπικές σκέψεις”. Η Χίλαρυ προσηλυτίσθηκε λίγο αργότερα, αλλά σήμερα είναι αληθινά πιστή στο σχέδιο του Τικκούν να “φεμινιστικοποιήσει” την Αμερική και να επιτύχει τη “Νέα Διαθήκη” μέσω της αλλαγής προτύπων και αξιών (αν δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό, μη ντρέπεστε! Ούτε και εγώ ξέρω).
“Ο άνθρωπος”, λέει ο κ. Λέρνερ, “είναι από τη φύση του ‘τρυφερός και ευαίσθητος’. Ο καπιταλισμός τον μετέτρεψε σε κτήνος, κατά συνέπεια, το σύστημα πρέπει να αναμορφωθει πλήρως”.
Όσο για το παρελθόν του Λέρνερ, έχουμε να πούμε τα εξής:
Σαν επίκουρος καθηγητής, τέθηκε επικεφαλής του ‘Απελευθερωτικού Μετώπου του Σηάτλ’, μιας υπεραριστερής οργάνωσης που χαρακτηρίσθηκε, εκείνη την εποχή, από τον Υπουργό Δικαιοσύνης της Πολιτείας, ως “πλήρως ταυτισμένη με τον Ναζισμό και τον Φασισμό”. Οι πολλές του περιπέτειες τον οδήγησαν σε παραπομπή για βίαιη επίθεση, σε Ομοσπονδιακό Δικαστήριο των ΗΠΑ στο Σηάτλ.
Οι παλιότερες ερωτικές σχέσεις του περιλαμβάνουν ένα μη νόμιμο “γάμο” με μια από τις φοιτήτριές του, με την οποία απέκτησε ένα παιδί. Κατά την τελετή της έναρξης της συμβίωσής τους, η γαμήλια τούρτα ήταν διακοσμημένη με τη φράση “Τσακίστε τη μονογαμία “.
Η διάλυση οικογενειών, τα μεγάλα προβλήματα που συναντούν οι άνθρωποι στη επίτευξη και διατήρηση ερωτικών σχέσεων, είναι βαθειά ριζωμένα στην ψυχοδυναμική της καπιταλιστικής αγοράς.
Το περιοδικό ‘Tikkun’ συγχωνεύει την αριστερή πολιτική με τη θρησκευτικότητα. Προωθεί μια Ιουδαϊκή παραλλαγή της “Θεολογίας της απελευθέρωσης” - του Καθολικό-Μαρξιστικού υβριδίου που υιοθέτησαν οι ανταρτοπαπάδες στην Λατινική Αμερική. Η λέξη Τικκούν σημαίνει “διόρθωση, διασκευή και μετασχηματισμός τον κόσμου”. Εμπνέεται από το Καββαλιστικό χειρόγραφο Ζοχάρ, ένα Μεσαιωνικό έργο που πρεσβεύει την πρωταρχική τελειότητα του ανθρώπου. Οι Ορθόδοξοι Ραββίνοι το θεωρούν ως οριακά αιρετικό, επειδή πιστεύουν ότι ο άνθρωπος είναι από τη φύση του ατελής και αμαρτωλός.
Στη βάση της, η μανία για τις θεωρίες του περιοδικού Τικκούν έχει άμεση σχέση με την κρίση του νοήματος της παρέας στους κόλπους των μεσόκοπων αποφοίτων της Νομικής Σχολής του Γέηλ και των μπερδεμένων και ανερμάτιστων πνευματικά φίλων τους. Πολιτιστικά και ψυχικά αποπροσανατολισμένοι, προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα θρησκεία-μπούσουλα για τους εαυτούς τους, μέσα από τα φετίχ της σύγχρονης ζωής - λίγη οικολογία εδώ, λίγη φλυαρία περί ψυχολογίας εκεί -μια λατρεία χωρίς πίστη, χωρίς Θεό, χωρίς υπερβατικό σκοπό, καταδικασμένη σε αποτυχία.
(Στοιχεία από το βιβλίο «Ο Τελευταίος Παγκόσμιος Δικτάτορας» του Dwight Kinman)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου